Strzały w świątyni

Choć śledztwo SS nie było w stanie powiązać spiskowców z Piusem XII, Hitler wymieniał zamach na Reinharda Heydricha, by wyjaśnić, dlaczego zamierza „wyrównać rachunki" z papieżem.

Wydarzyło się to tuż po Zielonych Świątkach, a Praga była spokojna, tak spokojna, że można było niemal usłyszeć, niczym w minionych wiekach, wozy konne przejeżdżające ze stukotem po kocich łbach ulic. Admirał Canaris przybył do miasta przed tygodniem. Spacerował krętymi zaułkami, podziwiając zdobienia kościołów, z których dużych wież wyrastały kolejne wieżyczki. Jego agenci pokazali mu ukrytą Pragę, restauracje w piwnicach, gdzie trafiali tylko miejscowi. Po kilku karafkach tokaju Praga stawała się jeszcze bardziej złowroga i piękna zarazem, jak wspominał jezuita – kontakt Canarisa, „ze swymi cieniami i zjawami", ze swymi „wspomnieniami czegoś, co tkwi głęboko", i jedynie z rozmytym zarysem wież połyskujących w księżycowej poświacie. „Był to magiczny widok, ponieważ nie można było dostrzec murów podtrzymujących połyskliwe złote kopuły, które zdawały się wisieć w powietrzu spowite świętą tajemnicą".

Dla Canarisa Praga była niczym rafa koralowa na jego tajnym archipelagu. Poświęcił niemal dwa lata na budowanie tej reduty oporu, a SS potrzebowało jedynie miesiąca, by ją zniszczyć. Niemniej to w Protektoracie Czech i Moraw tajemniczy wrogowie Hitlera odniosą wielki triumf tuż przed upadkiem. Hitler podobno dostrzegał w nim ukryte działanie Kościoła katolickiego. Podobnie jak owe unoszące się w powietrzu praskie kopuły nadchodzące wydarzenia należało rozpatrywać w kategorii cudu, gdyż...